Nowości 2023

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Bogusław Kierc Dla tego

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Elżbieta Olak W deszczu

Karol Samsel Autodafe 6

Książki z 2022

Andrzej Ballo Bodajże

Wenanty Bamburowicz Masy powietrza

Maciej Bieszczad Miejsce spotkania

Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
 
Roman Ciepliński Schyłek

Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny

Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem

Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej

Marek Czuku Nudne wiersze

Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach

Michał Filipowski Licytacja kamienia

Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]

Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]

Paweł Gorszewski Uczulenia

Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo

Bogusław Kierc Był sobie

Andrzej Kopacki Gra w hołybkę

Zbigniew Kosiorowski Metanoia

Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina

Piotr Michałowski Światy równoległe

Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2

Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik

Halszka Olsińska Przebyt

Uta Przyboś Jakoby

Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów

Karol Samsel Autodafe 5

Karol Samsel Fitzclarence

Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic

Bartosz Suwiński Dutki

Inka Timoszyk Nieskończoność podróży

Sławomir Wernikowski Partita

Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło

Kenneth White Ciało absolutu

City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
 
eleWator. antologia 2012-2021. proza

Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja

PISMO SZYBKIE, Sennik szczęśliwicki (22)

2022-09-06 15:25

14 kwietnia 1986
Przez otwarte okno, nocą, wpadały do wnętrza rozpryski sztucznych ogni nasączonych substancją wodną, odbijały się od dachu domu naprzeciwko. Za długo stałam w oknie przyglądając się i poraziły mnie, musiałam iść po pomoc lekarską, przejść przez ten sztuczny ogień, wracać potem pociągiem z Dworca Zachodniego. Miałam ze sobą czarną walizę z zepsutym zamkiem. W przedziale znaleźli się razem dostojnicy kilku religii. Zanim pociąg ustawił się na właściwym torze, długo kołował, niepokoił, wciąż wsiadali nowi ludzie, niepewni, dokąd nas zawiezie. Podczytywałam w czekaniu podręcznik do biologii, a grube paniusie prowadziły w korytarzu wykład z fizyki dla dziewcząt. Tłumaczyły zjawisko sztucznych ogni na niebie, robiły wykresy. Gdy wykład się skończył, ktoś postawił na parapecie okna nieforemną torbę. Jedna z pasażerek zaciekawiła się, co w niej jest, zajrzała, zobaczyła owinięte w szary papier śnięte ryby.

© Marta Zelwan