Nowości 2019

Dejan Aleksić Jak to powiedzieć

Jarosław Błahy Rzeźnik z Niebuszewa

Kazimierz Brakoniecki Twarze świata

Tomasz Hrynacz Dobór dóbr

Piotr Kępiński Po Rzymie. Szkice włoskie

Bogusław Kierc Osa

Andrzej Kopacki Inne kaprysy

Artur Daniel Liskowacki Brzuch Niny Conti

Tomasz Majzel Osiemnasty

Dariusz Muszer Człowiek z kowadłem

Dariusz Muszer Wiersze poniemieckie

Elżbieta Olak Otulina

Paweł Przywara Ricochette

Karol Samsel Autodafe 2

Bartosz Suwiński Bura. Notatnik chorwacki

Paweł Tański Okolicznik północnych pól

Andrzej Turczyński Czasy i obyczaje. Wariacje biograficzne

Andrzej Wasilewski Jestem i

Sławomir Wernikowski Passacaglia

Jurij Zawadski Wolny człowiek jeszcze się nie urodził
 

Nowości 2018

Jacek Bielawa Kościelec

Zbigniew Chojnowski Zawsze gdzieś jest noc

Wojciech Czaplewski Książeczka rodzaju

Marek Czuku Stany zjednoczone

Janusz Drzewucki Obrona przypadku. Teksty o prozie 2

Anna Frajlich Laboratorium (wydanie 3, rozszerzone)

Jerzy Franczak Święto odległości

Małgorzata Gwiazda-Elmerych Czy Bóg tutaj

Lech M. Jakób Do góry nogami

Jolanta Jonaszko Bez dziadka. Pamiętnik żałoby

Péter Kántor Czego potrzeba do szczęścia

Bogusław Kierc Notesprospera

Wojciech Klęczar Flu Game

Zbigniew Kosiorowski Zapadnia

Sławomir Kuźnicki Kontury

Bogusława Latawiec Pierzchające ogrody

Artur Daniel Liskowacki Spowiadania i wypowieści

Piotr Michałowski Zaginiony w kreacji. Poemat z przypadku

Dariusz Muszer Baśnie norweskie

Uta Przyboś Tykanie

Karol Samsel Autodafe

Miłosz Waligórski Sztuka przekładu

City 4. Antologia polskich opowiadań grozy
 

PISMO SZYBKIE, Księga szyfrów

PISMO SZYBKIE Marty Zelwan » PISMO SZYBKIE, Księga szyfrów

Pismo  w księgarni na Zaświatce jeszcze nieodkryte, nikt nie przechodzi ul. Bezludną, nie wchodzi do księgarni, nie otwiera ksiąg, opisywałam je pod różnymi tytułami, jako „Prawdziwą historię snów ”, „Księgę świetlnych wróżb”, „Księgę delikatną” i „Księgę szyfrów” zajezdni tramwajowej. Dzielnica Zaświatka to kwartał ulic nieznany jawie. Miejsce to ma za sobą nie tylko przeszłość, lecz i przyszłość. Wąska uliczka Bezludna otoczona jest domami wysokimi do nieba, ziemskimi siedzibami istot pozaziemskich, mieszkających tu podczas swoich  poszukiwań. Czasem szukają czegoś za parkiem, na skraju ruin albo wokół strefy stalkerów, jeśli coś stamtąd wynoszą, to nikt nie wie. Uliczka prowadzi w dół, jej środek zajmują szyny tramwajowe, błyszczące, dwupasmowe rzeki. Trasa ciągnie się od jednej do drugiej pętli czasu. Zawraca za mostem do przechodzenia nocą, nigdy w dzień. Łączy z Nieznanym, dlatego nikt nie jeździ tą trasą, ulicą Bezludną.

© Marta Zelwan

  • Dodaj link do:
  • facebook.com