Edward Balcerzan Domysły
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Tomasz Majzel Części
Karol Samsel Autodafe 7
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Edward Balcerzan Domysły
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Tomasz Majzel Części
Karol Samsel Autodafe 7
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Andrzej Ballo Niczyje
Maciej Bieszczad Pasaże
Maciej Bieszczad Ultradźwięki
Zbigniew Chojnowski Co to to
Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach
Kazimierz Fajfer Całokształt
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Piotr Fluks Nie z tego światła
Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów
Adrian Gleń Jest
Jarek Holden Gojtowski Urywki
Jarosław Jakubowski Baza
Jarosław Jakubowski Koń
Waldemar Jocher dzieńdzień
Jolanta Jonaszko Nietutejsi
Bogusław Kierc Dla tego
Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal
Jarosław Księżyk Hydra
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży
Franciszek Lime Garderoba cieni
Artur Daniel Liskowacki Do żywego
Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery
Elżbieta Olak W deszczu
Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie
Juan Manuel Roca Obywatel nocy
Karol Samsel Autodafe 6
Kenneth White Przymierze z Ziemią
Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania
Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience
City 6. Antologia polskich opowiadań grozy
Moja niechęć do traktowania snów jako marginalnej sfery życia bierze się chyba z poczucia nieprzerwistości między snem a jawą, czyli odczuwania jawy (a może zaledwie „jawy”) jako „inscenizacji” snu. Gdybym był bardziej radykalny, ubrdałbym sobie, ze biblijne wygnanie z raju jest pogrążeniem nas w tak zwanej rzeczywistości, będącej (w gruncie rzeczy) „twardym” snem, albo śnieniem tego, co i tak się w naszych nocnych (i nie nocnych) snach przemienia w jakieś oniryczne fabuły. Pozwalam sobie na takie konkluzje po przebyciu podróży na Mazury (z powodu nagrody Orfeusza) w towarzystwie mojego natchnionego szwagra (biologa, etnologa, antropologa) i jego cudownych wnucząt, z którymi wskakiwaliśmy w te sny-jawy, w te jawo-sny, w te rzeczywiste uśnienia, w tę senną prawdziwość jawy.
© Bogusław Kierc