WOKULSKA-PIOTROWICZOWA JADWIGA. Bodaj dwukrotnie napomyka Wokulska o chorych psychicznie („Gdzieś tam płaczą za kratą obłąkani chorzy, / A we mnie łka ich miłość, co się ciągle rodzi”, „Wariaci zawieszeni nad żelazną kratą”). Zatrzymajmy się jednak przy „Tajemnicy”:
Maleńki kominiarczyk po wielkiej drabinie
Szedł ku słońcu i myślał, że księżyc ominie.
Lecz się na swojej drodze zapatrzył, zasłuchał
I księżyc go zakował w dziwaczne łańcuchy.
Wyrywał się maleńki, biedny kominiarczyk,
Ale mu sił zwątlałych na walkę nie starczy.
Spadł wreszcie w blaskach słońca na ziemną kurzawę
I starł się na kamieniach w małą plamę krwawą.
Wokulskiej nie znajdziemy w znakomitym „Wileńskim słowniku biograficznym” (Bydgoszcz 2002), mimo że opublikowała w Wilnie kilka książek. W tym zbiór opowiadań „Skarb w Ibrahimcach” (Wilno 1935).
Jadwiga Wokulska: „Powrót z księżyca. Poezje”. Skład główny w Księgarni św. Wojciecha w Wilnie, Wilno 1937, s. 65
[5 III 2011]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki