PONIEWCZASIE. Luchowska-Kuna Zofia

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

2015-08-23 14:49

LUCHOWSKA-KUNA ZOFIA (1952-1992). Nie chcę ograniczać się do fragmentu, bo to lublinianka, absolwentka polonistyki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, którą zresztą poznałem dawno, dawno temu. Około 1985 roku.
Uwzględnijmy zatem jakiś debiutancki utwór Luchowskiej-Kuny. Zwłaszcza że wiersz pod tytułem „Kto całował Judasza?” daje się spokojnie przeczytać. Spokojnie, czyli bez wysiłku:

Podobno
każdy od czasu
do czasu spotyka
swojego Judasza.

Wiadomo, kogo
pocałował Judasz ostatni raz.

Nikt jednak nie wie,
kto ostatni całował
Judasza.

Dla ścisłości podam, że Luchowska-Kuna urodziła się na Zamojszczyźnie. We wsi Wierzba.

Zofia Luchowska-Kuna: „Świerkowa droga”. Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1985, s. 47

[1 VIII 2014]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki

Dodaj link do: