Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta
Tomasz Hrynacz Corto muso
Jarosław Jakubowski Żywołapka
Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Bogusław Kierc Nie ma mowy
Andrzej Kopacki Agrygent
Zbigniew Kosiorowski Nawrót
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach
Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
PROGULBICKI. Niedomagał w kwietniu 1623 roku. To wszystko, co wiem o Progulbickim. Jedna wzmianka w korespondencji poety Salomona Rysińskiego („snadź barzo chory” w Ostrowie), choć chciałoby się więcej napomknień. I więcej uszczegółowień.
W tym samym liście z 9 kwietnia 1623 roku występuje pan Okuszko, z Okuszków natomiast pochodziła poetka i sybiraczka Anna Rudawcowa (Rudawiec). Za Progulbickim będę się rozglądał, najchętniej zainstalowałbym Progulbickich w jakimś moim wierszu. W sąsiedztwie Argasińskich i Hryniawskich.
Mariola Jarczykowa: „Kultura epistolarna w kręgu Radziwiłłów birżańskich w XVII wieku”. Wydawnictwo Szumacher, Kielce 1998, s. 62
[16 VI 2020]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
