nowości 2025

Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta

Jan Drzeżdżon Rotardania

Anna Frajlich Pył [wiersze zebrane. tom 3]

Tomasz Hrynacz Corto muso

Jarosław Jakubowski Żywołapka

Wojciech Juzyszyn Efemerofit

Bogusław Kierc Nie ma mowy

Andrzej Kopacki Agrygent

Zbigniew Kosiorowski Nawrót

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach

Artur Daniel Liskowacki Zimno

Grażyna Obrąpalska Poprawki

Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny

Uta Przyboś Coraz

Gustaw Rajmus Królestwa

Karol Samsel Autodafe 8

Karol Samsel Cairo declaration

Andrzej Wojciechowski Nędza do całowania

książki z 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

PONIEWCZASIE. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki » PONIEWCZASIE. Marczyński Antoni Stanisław

PONIEWCZASIE. Marczyński Antoni Stanisław

2018-12-16 15:43

MARCZYŃSKI ANTONI STANISŁAW (1899-1968). Nie zawiódł mnie „Zegar śmierci” Marczyńskiego, choć rozczarowałem się powieścią Anny Kłodzińskiej „Malwina przegrała milion”. Od dziś kocham się w polszczyźnie Marczyńskiego („twarzobicie”, „dłoniościsk”, „wciera”, „jołopskie grono”, „sie wi”, „rozpróżniaczony”). Kocham się w nieprawdopodobnych myszkach („nieborak ma trochę myszki we łbie”) i w równie nieprawdopodobnych chłopyszkach : „– Pofikaj sobie, chłopyszku, pofikaj – zabrzmiał mu nad uchem głos niewątpliwie znajomy, acz niezbyt miły”.
Bodaj pięciokrotnie pojawia się ćmik w powieści Marczyńskiego („skręć se ćmika”), ale przy tych wszystkich nadzwyczajnościach, myszkach i chłopyszkach, nie zapominajmy o sybirakach, na przykład o Edwardzie Sieniateckim (1917-2006).

Antoni Marczyński: „Zegar śmierci”. Omega Sp. z o. o., Warszawa 1990, s. 142

[20 IX 2018]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki