Adam Zdrodowski
Zdrodowski prywatnie skoncentrowany (we wszystkich sensach, na sensach, snach, seansach – projekcjach), ale nie osamotniony – jego teksty są przecież częścią literatury współczesnej. Na jego niebie można by było poszukiwać choćby tęczy z tomów Andrzeja Sosnowskiego (Gdzie koniec tęczy nie dotyka ziemi, 2005; Po tęczy, 2007), a w składzie lotnych związków powietrza, które przemierza, pierwiastki tlenu Julii Fiedorczuk (Tlen, 2009). Wszystkich troje łączy przekonanie – najogólniej mówiąc – że język jest tyleż właściwą przestrzenią działania, co czynnikiem działającym oraz komplikacją pozycji podmiotu. Od Sosnowskiego odróżnia go jednak między innymi większa bezpośredniość doświadczenia, przynajmniej w niektórych tekstach, od Fiedorczuk jeszcze więcej – choćby relacja do świata ożywionego. Tu naturę zastępuje miasto, jako naturalny albo znaturalizowany habitus (również w znaczeniu nadanym mu przez Pierre’a Bourdieu) dzisiejszego człowieka. Mówiąc prościej, wiersze Zdrodowskiego opisują nasze, tj. współczesne, właściwości.
Krzysztof Hoffmann
recenzje i noty:
--- ">>świadek dostojnej pantomimy / drzew<< w świecie >>przekładu i równowartości<<, czyli poeta jako podróżnik we wszystkim", www.myliterarytour.wordpress.com, 19.06.2014
--- "Ograniczenia i dezynwoltura", Inter-, 1/2014
--- "47 lotów balonem", www.sztukater.pl, 2013
--- "Komiczność poezji", Nowe Książki, 10/2013
--- "Perspektywa powietrzna", www.sdk.pl/wakat, 3/2013
--- "W oficynie", Odra, 9/2013
--- "47 lotów balonem", Topos, 4/2013
--- "Balony ironii", www.papierowemysli.pl, 20.05.2013
--- "Czas powierzyć ciało niespisanym snom, czyli oniryczne sposoby podróżowania", www.latarnia-morska.eu, 24.03.2013
promocje:
--- 10.05.2015 – spotkanie z Karolem Samselem i Adamem Zdrodowskim
--- 29.10.2014 – spotkanie autorskie z Adamem Zdrodowskim ("środa z FORMĄ", edycja 3)
