Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta
Tomasz Hrynacz Corto muso
Jarosław Jakubowski Żywołapka
Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Bogusław Kierc Nie ma mowy
Andrzej Kopacki Agrygent
Zbigniew Kosiorowski Nawrót
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach
Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
1 listopada 2013, Święto Zmarłych. To, że Święto Zmarłych odbywa się tylko raz w roku, wydaje mi się nieporozumieniem. Zmarłych jest więcej na świecie, niż żywych, tysiące razy więcej (zaraz do tego wrócimy), a więc należałoby im oddać cały rok do dyspozycji. Z wyjątkiem może jednego dnia, który nazwałbym Dniem Żywych… Zmarli nie są wśród nas nieobecni, nie są jakąś przebrzmiałą abstrakcją; są obecni w naszej serdecznej pamięci, lecz przede wszystkim w swoich niezliczonych, namacalnych dokonaniach, prawach, wynalazkach, budowlach, napisanych książkach, skomponowanych symfoniach i tak dalej. Stanowi to skarb, do którego my, żyjące pokolenie, dorzucimy (o ile nam się uda) jakiś drobiazg zaledwie, ułamek. I wkrótce także już będziemy umarli i będziemy się starali u żywych (szepcząc może do nich w snach), aby nas uczcili trwającym cały rok Świętem Zmarłych. Kto wie? :)
